محسن اسلامزاده: باید پشت هم باشیم و از تفرقه بپرهیزیم
تجاوز به رسانه، تعرض به حاکمیت ملی
مستندسازی در زمان جنگ؛ دوربین بهمثابه وجدان تاریخ
جشن منتقدان سینمایی به تعویق افتاد
ونیز به هرتسوک شیر طلایی میدهد
اسکویی و روایت دو سالخوردهی دور از جمعیتی که غایبان اصلی مستند هستند
تمثیل اسب و اتومبیل سوژه یک مستند اجتماعی شد
باید و نباید سینمای مستند ایران در بزنگاه شدن و نشدن
از منظر رسانههای مستقل و تمامی نهادهایی که به آزادی بیان باور دارند، هدف قرار گرفتن سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران توسط رژیم صهیونیستی، تنها یک حمله فیزیکی به یک نهاد رسانهای نیست؛ بلکه هشداری جدی برای تضعیف و تهدید اصل وجود رسانهها در سطحی فراتر است.
طرح «پرتاب» در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، با هدف حمایت از فیلمسازان جوان و آثار نوآورانه، گامی متفاوت در سیاستگذاری فرهنگی بهنظر میرسد. اما در کنار نقاط قوت آن همچون تمرکز بر تجربهگرایی و تسهیلگری تولید، این طرح با چالشهایی چون نبود شفافیت، تمرکزگرایی و محدودیت منابع نیز روبهروست. در این یادداشت، ضمن تحلیل نقاط ضعف و قوت طرح، پیشنهادهایی برای بهبود آن ارائه شده تا «پرتاب» به مسیری پایدار و مؤثر در توسعه سینمای مستقل ایران تبدیل شود.
مصطفی رزاق کریمی با ساخت دو مستند «بانو قدس ایران» و «احمد»، وارد فضایی متفاوت و چالشبرانگیز شد.
مانکنهای قلعه حسنخان، عروسکهای بیادراک و بیاراده هستند که در همین حال هم بیشباهت به بشر امروز نیستند، و مخاطب بهراحتی میتواند مفهوم بسیار ساده و آشکار فیلم را لمس کند و تقدیر رقمخورده این عروسکها را درک کند.
از مهمترین و کلیدیترین مفاهیم این مستند که به نوعی مَرکَب آن آوارگی و مأمن آن خانه به دوشی است، کنش پیادهروی و گام زدن است.
مستند «فرزانه فروتن ایران مدار ما» درباره ایرج افشار یکی از چهرههای شاخص و موثر ادبی ایران معاصر است.
«نانوشته» به کارگردانی امین بخشیان در یک ساختار مستند-داستانی به روایت ناگفتههایی میپردازد که در پس قصه مهاجرتهای غیرقانونی پنهان میماند و به تراژدی تلخی تبدیل میشود.
مستند «حمید هما»، بخواهی یا نخواهی به جز پرتره هردوی آنها، چند روایت کوتاه از جریانهای هنری و شخصیتهای برجسته تئاتر و بازیگری را در دل خود دارد.
روایت مستند «عقرب زرد»، منسجم است، از ابتدا به شخصیتپردازی شهید چیتسازیان میپردازد و این پردازش کاراکتر، از طریق رجوع به دوستان و آشنایان او با رویکردهای مثبت و منفی صورتگرفته است.
به دلیل چرخه اقتصادی، امکان اکران مستند در سینما اندک است. میشود گفت تعداد کمی از مستندهای ایرانی میتوانند در اکرانی که رنگ و بوی آثار عامهپسند دارد، دوام آورده و دیده شوند، اما در شبکه نمایش خانگی که محدودیتهای کمتری نسبت به تلویزیون دارد، این فرصت مهیاست.
سینمای مستند بیش از سینمای داستانی، تصویرگر تاریخ، فرهنگ، چالشهای زیست محیطی و جاذبههای خلیج فارس بوده است.