تکنیک Found footage (ویدئوی پیداشده) که یک ژانر فیلم است و در آن تمام یا بخشی از اتفاقات داستان ازطریق ویدئوهایی که توسط شخصیت‌های داستان ضبط شده‌اند یا در حال ضبط هستند، روایت می‌شود. در این ژانر، یک یا چندین شخصیت در داستان، از سوژه‌های مختلف فیلم‌برداری می‌کنند و درواقع فیلم کوتاه یا بلند ازطریق فریم‌های متوالی همان دوربین برای تماشاچی روایت می‌شود. فیلم‌سازان از فیلم‌های از قبل موجود از منابع مختلف چون فیلم‌های خانگی، فیلم‌های خبری یا هر نوع فیلم دیگری استفاده می‌کنند و آن‌ها را دوباره ویرایش کرده تا روایتی بدیع ایجاد کنند. معمولاً در تکنیک Found footage از چهار تکنیک سینمایی شامل روایت اول شخص، شبه‌مستند، مستندنما و روایت خبری استفاده می‌شود و همچنین تصاویر دوربین‌های مداربسته را نیز می‌توان زیرشاختهٔ این ژانر قلمداد کرد.
تکنیک Collage film (فیلم کلاژ) که فیلم‌سازان به‌عنوان مثال، عناصر مختلف چون فیلم‌هایی از منابع مختلف، ازجمله فیلم‌های خانگی، فیلم‌های قدیمی، فیلم‌های خبری یا انواع نگاتیو تجربی استفاده‌شده را به‌شیوه‌ای غیرخطی ترکیب می‌کنند و باید به‌این نکته اشاره کنیم که فیلم‌سازان این دسته اغلب ساختار روایت سنتی را نادیده می‌گیرند.
تکنیک Surrealist film (سینمای سورئال) که رویکردی مدرن در حوزه نظری، نقد و تولید فیلم است و ریشه آن به‌دهه ۱۹۲۰ در پاریس برمی‌گردد. مشخصه‌های ویژه سینمای سورئالیستی، تلفیق، انکار روان‌شناسی دراماتیک و استفاده مکرر از تصاویر تکان‌دهنده است و کسانی که «سگ اندلسی» لوییس بونوئل و سالوادور دالی را تماشا کرده باشند، با این ژانر آشنایی کامل دارند و از منظری می‌توان لوییس بونوئل را یکی از خالقان این تکنیک فیلم‌سازی دانست.
تکنیک Abstract film (فیلم انتزاعی) که فیلم‌سازان از عناصر بصری مانند رنگ، شکل و حرکت برای خلق اثری استفاده می‌کنند که براساس ساختار روایی سنتی نباشد. فیلم غیرروایی، نوعی فیلم زیبایی‌شناسی در سینما است که رویدادهایی اعم از واقعی یا خیالی را روایت نمی‌کند و درهم‌تندیگی واقعیت، رؤیا و حقیقت است و این‌طور بگوییم از آن دست فیلم‌های هنری یا تجربی است که برای سرگرمی جمعی ساخته نشده است.
تکنیک Structural film (فیلم ساختاری) که فیلم‌سازان از عناصر ساختاری فیلم مانند قاب، طول سکانس و تدوین برای ساختن فیلمی استفاده می‌کنند که آن را می‌توان اثری خودارجاعی نامید و اغلب خودِ مدیوم سینما و فیلم را مورد بررسی قرار می‌دهد. تکنیک Structural film یک جنبش فیلم تجربی آوانگارد بود که در دهه ۱۹۶۰ در ایالات متحده آمریکا بسیار پروبال گرفت و در دهه ۱۹۷۰ به‌فیلم‌های ساختاری/ماتریالیستی در بریتانیا تبدیل شد.
