به گزارش حالامستند؛ کارگردان مستند «پرونده تمرد من» از چالشهای ساخت این اثر و وعده ساخته نشدن آن از سوی نهادهایی که مورد نقد واقع شدند، خبر داد.
مسعود دهنوی کارگردان مستند بلند «پرونده تمرد من» به تهیهکنندگی امین قدمی که در بخش مسابقه ملی هفدهمین جشنواره بینالمللی «سینما حقیقت» حضور دارد، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس درخصوص تجربه ساخت این مستند گفت: وحید چاووش را از سالها قبل میشناسم و در میان مستندسازان اکثر ما از او به عنوان یک استاد یاد میکنیم. سال گذشته من از پرونده قضائی که برای این مستندساز باز شده بود، خبردار شدم. با بررسی این موضوع متوجه شدم که این پروندهای درباره حوزه کاری او نبود و در این جریان حقوق این مستندساز بسیار پایمال و در حق او ناعدالتیهای زیادی شده بود.
او ادامه داد: نکتهای که من را در ساخت این مستند مصمم کرد، فیلمی بود که یکی از همسایههای وحید چاووش، شبی که اتفاق مهمی برای این مستندساز رخ میدهد، ضبط کرده است و تمام «پرونده تمرد من» حول این اتفاق و این شب مهم پیش میرود. این فیلم سند حق خواهی وحید چاووش است که در دست ما قرار داشت و تمام این مستند با توجه به این سند مهم شکل گرفت چراکه این مستندساز چندین سال در دادگاههای مختلف برای گرفتن حق خود و برقراری عدالت تلاش کرد و درنهایت نتیجهای دریافت نکرد به همین دلیل ما فکر کردیم نیاز است صدای این حق خواهی در جشنواره «سینما حقیقت» به گوش بقیه نیز برسد.
این کارگردان با اشاره به اینکه وظیفه یک مستندساز رساندن صدای بیعدالتی به مسئولان است، بیان کرد: هر مستندسازی این وظیفه را بر عهده دارد که صدای بیعدالتی را منعکس کند و حداقل به خود این مسئولان آن را نشان دهد، به قول وحید چاووش مستندساز آینه مقابل سازمانها و ارگانها است که مشکلات و انتقادات را به آنها نشان میدهد. حال میخواهد از سوی این ارگانها و نهادها دیده و شنیده و یا این آینه شکسته شود.
او افزود: فکر میکنم موضوع این مستند تا حدی در جشنواره امسال حساسیت برانگیز شد که خود اتفاق خوبی است. البته که در این دوره از جشنواره آثار مطالبهگر دیگری نیز حضور دارند اما لحن آنها به این شدت تند نبوده که البته شاید نیازی هم به تندی نبوده است. ولی من به جرات میتوانم بگویم تندترین اثر جشنواره از نظر نقد ساختاری «پرونده تمرد من» است چراکه از آنجایی که صدای ما از سوی مسئولان شنیده نمیشد، مجبور به فریاد شدیم.
کارگردان «پرونده تمرد من» درباره چالشهایی که هنگام ساخت این اثر با آن روبه رو بودهاند، عنوان کرد: در این باره باید بگویم، در ابتدای ساخت این مستند تلاش کردیم با دو ارگانی که نسبت به آنها نقد داریم، گفتگو کنیم اما پاسخی که از نهاد بالادستی این دو ارگان دریافت کردیم این بود که ما اصلا اجازه نمیدهیم این فیلم ساخته شود. به همین دلیل ما نیز شیوه عملکرد خود را در ساخت این مستند تغییر دادیم و از زاویهای کلانتر به موضوع مورد نظرمان پرداختیم. متاسفانه همیشه چالش گفتگو با قوه قضائیه برای مستندسازان وجود دارد که من معتقدم این دوری از صحبت بیش از هر چیز به ضرر این ارگانها تمام میشود و ما نیز هرچند موفق به مصاحبه با ارگانهای مورد نظرمان را نشدیم اما به دلیل اسناد و مدارک مهمی که در اختیار داشتیم توانستیم این مستند را بسازیم.
او ادامه داد: چالش دیگری که در حین ساخت «پرونده تمرد من» با آن رو به رو بودیم، کار با یک مستندساز بود که تجربه جالب و متفاوتی را برای ما رقم زد. البته درستتر این است که ۳ مستندساز درگیر این پروژه بودند، من، امین قدمی که به عنوان تهیهکننده در این مستند حضور داشت و وحید چاووش سوژه اثر. این همکاری برای من که از این دو مستندساز سن کمتری دارم اتفاق جالبی بود و میتوانم بگویم درنهایت این اثر را از زاویه دید من تماشا میکنید، هرچند که شاید و گاهی مخالفتهایی نیز با این نوع نگاه وجود داشت.
دهنوی درباره مواجهه مخاطب با «پرونده تمرد من» گفت: این فیلم شاید برای مخاطب عام یک کار تکراری باشد؛ روایتی که قبلاً مشابه آن را شنیده، دیده و یا زندگی کرده است، به همین دلیل مخاطب اصلی ما مسئولان و مدیران هستند. به ویژه مسئولان قوه قضائیه و بازرسی ناجا که با روایت ما در این مستند درگیر و مرتبط هستند تا در جریان اتفاقاتی که در خانههای کوچک و کوچههای باریک این شهر رخ میدهد، قرار بگیرند و بدانند تخلفاتی که صورت میگیرند تا چه اندازه پیامدهای آسیبزا و جبران ناپذیری را به همراه دارند.
این کارگردان در پایان درباره نمایش تازهترین مستند خود بیان کرد: «پرونده تمرد من» محصول شبکه مستند صدا و سیما است و با حمایتهای همهجانبه محسن یزدی رئیس پیشین این شبکه و یاسر فریادرس این کار ساخته شد. درحال حاضر نمیدانم همچنان نیز این حمایت از سوی این شبکه برقرار است یا خیر اما با توجه به جسارتی که در شبکه مستند مشاهده میکنم، پخش این کار از این شبکه اتفاق عجیب و دور از ذهنی نخواهد بود.