سیفالله صمدیان با انتشار متنی که در اختیار خبرگزاریها گذاشت، نوشت: “در آستانه بیستمین دوره جشنواره فیلم تصویر، در نظر داریم اولین دوره جشنواره بینالمللی فیلم خود را تحت عنوان ” سینمای تک نفره” (مولف) برگزار کنیم.
در اواخر دهه ۴۰ و اوایل ۵۰ میلادی، دیدگاه جدیدی نسبت به سینمای جهانِ آن روزگار به رهبری “آندره بازن “و همکارانش همانند “فرانسوا تروفو” و “کلود شابرول” در مجله ‘کایه دو سینما” شکل گرفت.
آنها با مطالعه دقیق فیلمهای فیلمسازان شاخصی همانند چارلی چاپلین، اورسن ولز، ژان رنوار و دیگران به این نتیجه رسیدند که گروهی از فیلمسازان تنها “کارگردان” نیستند، بلکه خالق یا مؤلف آثار خود نیز به حساب میآیند. نظریهای که توسط “اندرو ساریس” وارد زبان انگلیسی شد و اصطلاح “نظریهٔ مؤلف”(Auteur Theory) را آفرید.
Auteur کلمهای جدید در زبان انگلیسی بود که از فرانسه میآمد و ریشه در کلمه Author به معنای نویسنده داشت و به فیلمساز یا هر هنرمندی اشاره میکرد که میشد او را همانند یک نویسنده، خالق حقیقی آن اثر دانست.
اما این نظریه همواره منتقدان جدی نیز داشته که معتقدند حتی “فیلمساز – نویسندهها” را هم نمیتوان خالق یا مؤلف حقیقی یک فیلم دانست، چرا که نقش مدیران فیلمبرداری و تدوینگران در شکلگیری یک فیلم کمتر از کارگردانها نیست، به عبارت دیگر، تغییر مدیر فیلمبرداری یا تدوینگر یک فیلم از شخصی به شخص دیگر، مخاطب را با فیلمی جدید روبرو میسازد.
جهان امروز که زاییدهی انقلاب دیجیتال در دهه هشتاد میلادی است، فیلمساز امروزی را به تجهیزاتی مجهز کرده که باعث شده تا فیلمسازی، دیگر تنها در قالب یک صنعت و در انحصار گروهی خاص نباشد.
تجهیزات و امکانات مورد نیاز ساخت یک فیلم که پیش از این تنها در استودیوهای فیلمسازی یافت میشد، امروز درون کیف و یا کولهپشتی کوچک جا میگیرند و مهارتهای متفاوت مورد نیاز نیز با سهولت بیشتری قابلیت فراگیری عمومی پیدا کردهاند.
سینما دیگر قلمرو شخصی تهیهکنندگان ثروتمند نیست، مردم عادی حتی در روستاهای دورافتاده، راحتتر از همیشه فیلم میسازند و “امید” تبدیل صنعت سینما به هنری اصیل و شخصی پررنگتر از همیشه شده است.
دامنه فیلمسازان تک نفره جهان – کسانی که ایدههای خودشان را کارگردانی، فیلمبرداری و تدوین میکنند – از تولیدکنندگان محتوای اینترنتی تا فیلمسازان برنده نخل طلا و اسکار میرسد.
فیلمسازان مؤلفی همچون: “عباس کیارستمی” با فیلم “ده” “آلفونسو کوآرون” با فیلم “روما” (برنده اسکار بهترین کارگردانی و فیلمبرداری)،”استیون سودربرگ” با فیلمهای سولاریس و اسکیزوپلیس “دیوید لینچ” با آخرین فیلمش “امپراتوری درون””رابرت رودریگز” و “کیم کی دوک” با ساخت بیش از پنج فیلم تک نفرهاز نمونههای مشهور و شاخص این گروه از فیلمسازان به حساب میآیند.
فراگیری هر چه بیشتر و روزافزون این شیوه جدیددر فیلمسازی، جای خالی جشنوارهای بینالمللی ویژه این گروه از فیلمسازان را هر چه بیشتر نمایان میسازد.
جشنواره فیلم تصویر افتخار دارد از امسال بخش بین المللی خودرا برای نمایش این گروه از فیلمها اختصاص دهد و جایزهای تحت عنوان “جایزه عباس کیارستمی” به فیلمسازان برگزیده در بخش های داستانی و مستند اهدا کند.
امیدواریم با شروع به کار بخش بین المللی “سینمای تک نفره” جشنواره فیلم تصویر،راه برای مولف ترین گروه فیلمسازان تاریخ، هموارتر از همیشه شود.
این جشنواره مستقل با حمایت معنوی”بنیاد عباس کیارستمی”برگزار خواهد شد.”