حمید علیدوستی در هیچ یک از دو تیم محبوب پایتخت بازی نکرده است به همین خاطر هیچ‌گاه آنچنان که باید، در کانون توجه برنامه‌های ورزشی تلویزیونی و مطبوعات ورزشی نبوده است. برنامه‌ها و نشریاتی که معمولاً خروجی‌شان را براساس سلایق و علایق هواداران قرمز و آبی تنظیم می‌کنند و کمتر پیش می‌آید به ستاره‌ها و بازیکنان مطرح سایر تیم‌های ورزشی بپردازند. علیدوستی اما به هیاهوی کَرکننده حواشی دنیای توپ گرد وقعی نمی‌نهد و به باشگاه هما وفادار می‌ماند و افتخار می‌کند که از این تیم به ترکیب اصلی تیم ملی راه پیدا کرده است. او خود را قهرمانی می‌داند که خلاف جریان آب شنا کرده و با پشتکار و تمرین فراوان به موفقیت‌های مهم بعدی دست یافته است.
«سمفونی حمید» اما ابعاد دیگری از شخصیت حمید علیدوستی را نمایان کرده و نشان می‌دهد که او نه تنها در زمینه فوتبال، که در ابعاد مختلف اخلاقی و شخصیتی نیز یک قهرمان قابل احترام است. قهرمانی که هم دخترش (ترانه علیدوستی) او را به درستکاری می‌شناسد و هم دوستان و همبازیانش از منش و مرام ستودنی او به نیکی یاد می‌کنند. منش، مرام و مسلکی که جعفر صادقی (در مقام نویسنده و کارگردان مستند «سمفونی حمید») ریشه‌های آن را واکاوی کرده و نشان می‌دهد که چگونه شخصیت آدمی شکل می‌گیرد. چطور فردی که با کتاب، موسیقی و فیلم همراه و همنشین است، از نظر فکری و شخصیتی رشد می‌کند و از سایر همبازیان و همتایانش در باشگاه و تیم ملی متمایز می‌شود، به گونه‌ای که یکی از آن‌ها در وصفش می‌گوید: «علیدوستی در فوتبال نابغه بود و در انسان بودن، نادر!»
امتیاز فیلم در این است که علاوه بر پرداختن به کارنامه ورزشی حمید علیدوستی، با نریشن‌هایی که با صدای خود علیدوستی شنیده می‌شود، ما را در جریان سایر وجوه شخصیتی وی نیز قرار می‌دهد و بدین ترتیب می‌تواند رضایت مخاطبان غیرفوتبالی را نیز جلب کند. مخاطبانی که شاید تماشای لحظات تنهایی و زندگی در سکوت و آرامش قهرمان فیلم، برایشان بیشتر از مرور گل‌های فوق‌العاده و حرکات تکنیکی او در مستطیل سبز لذت‌بخش باشد و حتی در لحظاتی احساس کنند که کاش کمی از دوز تصاویر ورزشی فیلم کم می‌شد و بر نمایش جلوه‌های دیگری از واقعیات زندگی و درونیات حمید علیدوستی متمرکز می‌شد؛ واقعیاتی مثل آن خاطره ی سهمناک از به یغما بردن کلکسیون فیلم‌های با ارزش او و پنهان کردن نگاتیوهای فیلم پاریس، تگزاس در کالسکه‌ی ترانه!
با این حال صادقی در زمینه تهیه و پخش صحنه‌هایی از دوران بازی علیدوستی سنگ تمام گذاشته و با آن که در کمال تاسف بسیاری از گل‌ها و هنرنمایی‌های او ثبت و ضبط نشده است، بخش‌های جالب توجهی از گل‌ها و حرکات منحصر بفرد علیدوستی را به نمایش می‌گذارد. بازیکن دیروز فوتبال که به گفته‌ی خودش حالا بیشتر به عنوان پدر ترانه شناخته می‌شود و البته دخترش نیز اعتراف می‌کند که با داشته‌هایی که از پدرش به ارث برده، به جایگاه و اعتبار کنونی دست یافته است؛ داشته‌هایی نظیر اخلاق نیک، متانت و وقار که در این روز و روزگار کیمیاست!
فرهاد خالدی نیک
